Sen yokken hayat devam etti,etmeye de devam ediyor, gülüyorum,yaşıyorum,nefes alıyorum,ama bir yanım eksik yarım kaldım sanki, nasıl anlatılır bu içimdeki sızı, nasıl kelimelere dökülür bilmiyorum ama özlemim büyük, sanki kimse yaşamıyor bu içimdeki sızıyı, ilk ben mi yaşadım? insan nasıl dayanır ki böyle ayrılığa?
Tam bir yıl oldu bugün sen gideli artık bana bakışın yok, kızdığımda idare et aylık diyen sesin yok,bir zamanlar anlamadığım şimdi düşününce içimi titreten sevgi dolu gözlerin yok,özlüyorum hiç kimseyi özlemediğim kadar çok özlüyorum..
Çocukluğumu özlüyorum,hani her ay maaşını aldığında bütçene uygun yerlerde yemeğe götürdüğün zamanları özlüyorum,akşam yemek yapmayın ben getiririm dediğin sesini özlüyorum, aile sevgisinden yoksun büyümene rağmen kendince bildiğince bizi sevmeni özlüyorum...
Torununu görememen den mi bilmiyorum, ama her anında seni görüyorum, bakışımı benzedi,aa yatışı aynı diyorum belkide sessizliğini aldı diyorum... merak ediyorum o sessiz duruşunda, uzaklara bakıp dalışında ne düşünürdün, aklından neler geçerdi bilmek istiyorum...
Zaman geçiyor, yokluğunda bir yıl geçirdik,bundan sonra günlerim sensiz,biliyorum artık...
Seni çok özlüyorum torununu bir kezde senin yerine öpüyorum ve Seni çok seviyorum iyi ki sen benim BABAM olmuşsun.
Mekanın cennet olsun........
