Bazen sadece sessizliği arar ya insan,mumlar yakılır ışıklar kapanır,sessizliğin sesi dinlenir ya hani..
Bu ara tam da o moddayım ben,sessizliğimi dinlemek hayatın pause düğmesine basıp dondurmak istiyorum, öyle hızlı ilerliyor ki, anlamadan zamanın nasıl geçtiğini haftaları,ayları bitiriyoruz.
Sadece böyle güzel şeyler olsa hayatta,bu uğraş mutluluk veriyor bana e zaten mutluluk değil mi istediğimiz...
Bazende sandıktan çıkan, anne elinin değdiği bir güzellik olabiliyor mutlululuk.
